Locatie
Twee moerasgebieden in Noord-Nederland (Onlanden en Polder Camphuys).
Omschrijving
De landgebonden broeikasgasemissies, waar ‘wetlands’ ook onder vallen, hebben een aandeel van 3-4% in de jaarlijks gerapporteerde totale broeikasgasemissies van Nederland. Bij de betrokkenen in het natuur- en waterbeheer is de huidige inschatting dat met o.a. vernatting van natuur, introductie van natte teelten en bescherming, herstel en ontwikkeling van kwelders, een emissiereductie van 0,4 Mt CO2-eq per jaar realiseerbaar is.
Tegen deze achtergrond is er besloten om, in samenwerking met Natuurmonumenten, directe metingen te gaan uitvoeren van koolstofdioxide en methaanuitstoot in een paar nieuwe moerasgebieden in Noord-Nederland. Met name de metingen van methaanemissies zijn van groot belang voor het Nederlandse klimaatbeleid omdat er weinig vergelijkbare metingen zijn gedaan voor zoetwatermoeras en veennatuur in Noordwest Europa.
Initiatiefnemer
WUR (WU Water Systems and Global Change, WR Climate Resilience), Natuurmonumenten
Jaar van realisatie
2020
Ervaringen
De dataset geeft al een goed inzicht van de CO2-opname van deze moerassen en de meetbare methaanemissie. Onderstaande figuur illustreert hoe de CO2-flux dagelijks op-en-neergaan. Met overdag opname (flux is negatief) en ‘s nachts, wanneer er geen fotosynthese is, uitstoot (flux is positief). Als we uitzoomen naar een tijdserie waarbij we de uitstoot verrekenen met de opname zien we dat de fotosynthese na juli 2020 sterk afneemt en in de winter erg laag is. Er is dan geen groene vegetatie meer.
Tijdsreeks van ongeveer 1 maand data (Onlanden) waarin de dagelijkse gang van de CO2-flux goed te zien is.
De methaanflux hebben we minder regelmatig kunnen meten in vergelijking tot CO2, omdat de stroomvoorziening soms minder was. De methaansensor gebruikt meer stroom dan de CO2-sensor en moet daarom soms worden uitgeschakeld om stroom te besparen. Toch laten de beschikbare metingen een vrij consistent beeld zien: de methaanuitstoot is bijna altijd positief en lijkt vooral afhankelijk van de temperatuur: fluxen zijn lager in de winter, en zijn ‘s nachts in het algemeen iets lager dan overdag. Deze metingen laten wel meer ruis zien dan de CO2-fluxen. Dit is omdat de sensor groter is, en gevoeliger voor nat worden bij regen.
Met de metingen tot nu toe zijn nog geen conclusies te trekken over jaartotalen van broeikasgasuitstoot. Wel kunnen we stellen dat de CO2-opname binnen de verwachting valt voor een actief groeiende vegetatie, waarbij er ‘s winters weinig opname is, vanwege ontbrekende groene vegetatie. Ook kunnen we stellen dat de methaanuitstoot in beide gebieden niet verwaarloosbaar is, echter hoe dit zich verhoudt tot andere gebieden of, in CO2-equivalenten tot de CO2-flux, is nog niet duidelijk.
Meer informatie
Op deze website worden de metingen in De Onlanden en Polder Camphuys real-time bijgehouden: www.climatexchange.nl
